1/43 #03019 Staunau K400 (D, 1950)

Een sprookje dat werd ingehaald door de werkelijkheid

In Harburg, een stadsdeel van Hamburg, bezat Karl-Heinz Staunau al voor de Tweede Wereldoorlog een machinefabriek die zich gespecialiseerd had in machines voor banketbakkerijen en ijsfabrikanten. In het kader van de herstelbetalingen stond zijn bedrijf na de oorlog tot tweemaal toe op de lijst om ontmanteld te worden en in 1949 werd zijn fabriekshal dan ook voor de wederom geheel uitgeruimd. Zijn lege hal en de 180 medewerkers waren het enige dat hem restte. Op dat moment zette hij een streep onder zijn voormalige vak en besloot zich op de productie van automobielen te werpen. Samen met de 32-jarige vliegtuigontwerper Gerd Krebs zette hij zijn idee van een kleine auto op papier waarbij zijn ontwerp er aanzienlijk beter uitzag dan dat van vergelijkbare modellen. Gerd Krebs zorgde ervoor dat de auto technisch beter uitgerust was dan de concurrentie. Voor de aandrijving had men de keuze uit twee JLO-motoren, een tweecilinder tweetakt boxer met 400 of met 750 cc. De kleine boxer had een vermogen van 14 pk en de grote kwam tot 25 pk.

Veel fabrikanten die rond 1950 een poging deden de markt van kleine auto’s te betreden bouwden hun modellen op basis van motorfietsen en niet als origineel auto-ontwerp. De nieuweling uit Hamburg nam echter een andere, blijkbaar betere, weg en concipieerde vanaf het begin een echte auto! Dat werd nog eens onderstreept door het feit dat de auto van Karl-Heinz Staunau ruimte bood aan zes personen, drie op de doorlopende voorbankbank en drie achterin. Midden juli 1950 werd met de serieproductie begonnen. Oorspronkelijk was die gedacht voor vier stuks per dag, maar er werd rekening gehouden met met een productie van 600-900 stuks per maand. Voor de 400 werd een prijs van DM 4.752 gehanteerd en de voor de 750 moest DM 6.457 betaald worden. Van de verwachte grote verkoopaantallen kwam nagenoeg niets terecht. Slechts 64 exemplaren van de K 400 verlieten de fabriek in Hamburg en van de K 750 vonden maar 16 exemplaren een afnemer. Al in 1951 werd de productie beëindigd.